မပုၾကြယ္နဲ႔ ခရုငယ္တဲ့ . . . . ။
ငယ္ငယ္တုန္းက ေတာ္ေတာ္ေရပန္းစား တဲ့ ေက်ာင္းပံုျပင္ေလးေပါ့။ အဲဒီပံုျပင္ေလး သင္ခဲ့ရတာ ၁ တန္း လား ၊ ၂ တန္း လား ေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။
ခရုေလး အေၾကာင္း အဲဒီတုန္းက အိပ္မက္ေတာင္ မက္ တယ္။ ျခံစည္းရိုး တုိင္ေပၚ တက္လိုက္ ၊ ျပဳတ္က် လိုက္နဲ႔ ။
ေနာက္ပိုင္း က်ေတာ့ အဲဒီခရုေလးလုိပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခဏ ခဏ ျပဳတ္ က်တယ္။
သူလုိပဲ ျပန္တက္ေပါ့ ။ ျပဳတ္ က် လုိက္ ၊ ျပန္တက္လိုက္ ပဲ ဆိုပါေတာ့ ။ ဘာေတြေပၚကေန က်ျပီး ဘာေတြေပၚ ျပန္တက္ေနမွန္း (အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္) ကိုယ့္ကို ကိုယ္မသိဘူး။
ဟုတ္တယ္ဗ် . . ။ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ဓါတ္က်တယ္ ၊ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ ျပန္ထိန္းရင္း ဘယ္ကို တက္ေနမွန္းမသိဘူး။
ပံုျပင္ထဲမွာေတာ့ ခရုေလးက က်လုိက္ တက္လုိက္နဲ႔ ျခံစည္းရိုးထိပ္ ေရာက္သြားတယ္တဲ့ ။ ေတာ္ေတာ္ဂြက်တာပဲ ဗ်ာ ။ အဲဒီခရုက ျခံစည္းရိုးေပၚ ဘာ တက္လုပ္မွာလည္း မသိဘူး ေနာ္ ။
Friday, June 26, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
ဘဝဆုိတာ ဒီလုိပဲ ........။
ကိုရီးယားကားထဲက ပံုရိပ္ဆိုလို႕...
းဝ)
တကယ္ေတာ့ ခရုဆိုတာ လံုခ်ည္ဟ..... ငါေရာင္းေနတာ....လာ၀ယ္ဦး...ဟိ
(ေႀကာ္ျငာ၀င္တာ..ဂြင္တည့္လို႔.... ဟိ... )
စီစီဖတ္ရဲ့ ဒ႑ာရီထဲကလိုေပါ့ .. ေက်ာက္တံုးႀကီးကို အေပၚတြန္းတင္လိုက္ အေပၚေရာက္ရင္ ျပန္လွိမ့္က်လာလိုက္နဲ႔ ... ဘယ္ေတာ့ဆံုးမယ္မွန္းလဲ မသိ..
ေသမွပါ..
ေအးေနာ္ ဒီခရုတိုင္ထိပ္တက္ၿပီး ဘာလုပ္တာလဲ.. အလကား အားကုန္လို႔
Post a Comment