Saturday, April 7, 2012

“မိုးစိုေနေသာ မွိဳင္းခံစကၠဴမ်ား”

၁။ ေနာင္တ
အသံျဖစ္ေပၚဖုိ႔ အတြက္
တုန္ခါမွဳ လုိအပ္သတဲ့
ဒါဆို.. သူမဟာ..
ကၽြန္ေတာ္ မတီးခတ္ခဲ့မိတဲ့ ဂစ္တာ။

၂။ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္း
မီးညွိလုိက္ ရံုနဲ႔
မီးခိုးထြက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
ခပ္ျပင္းျပင္း ဖြာရွိဳက္မွဳဟာ
အားထုတ္မွဳ တခုေပါ့။

၃။ အတိုင္းအတာ ပမာဏ
ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူမႏွင့္
ေဝးကြာ ရေတာ့မည္ေလာ?
နီးစပ္ေအာင္ မၾကိဳးစားခဲ့သျဖင့္
ေဝးကြာျခင္း အျဖစ္ အမည္မေပးေတာ့။
တကယ္ေတာ့ သူမဟာ
ကၽြန္ေတာ့္ဖန္ခြက္ထဲမွာ ျပည့္ေနတဲ့ ေရတဝက္။

၄။ အေခ်ာင္သမား
ထီမထိုးေပမယ့္
ထီေပါက္ခ်င္သူလို
သူမ အတြက္
သတင္းစကား မပါးမိခဲ့။

၅။ မွီခိုျခင္း ျဖစ္စဥ္
ငါ့လိပ္ျပာကို ငါမုန္းခဲ့တယ္
တပါးသူ ဝင္ေရာက္ ခ်ယ္လွယ္စဥ္ကေပါ့။
တကယ္ေတာ့ ငါက
ထင္သေလာက္ မလြတ္လပ္ခဲ့။

၆။ ေခါင္း နဲ႔ ပန္း
အေဝးဆံုးေရာက္ဖုိ႔အတြက္
ေဝးေဝးလံလံ ေျပးစရာမလုိ
ေက်ာျခင္းကပ္လုိက္ၾကရံု ။

၇။ ျဖိဳဖ်က္ျခင္း
တန္ဖိုးရွိစြာ ဆံုးရွံဳးျခင္းဆိုတာ
ယံုလား။
ငါကေတာ့ ယံုတယ္။
စြန္႔လႊတ္ျခင္း က်င့္စဥ္ေတြ
ကိုယ္ထင္ျပတဲ့ အခ်ိန္မွာေပါ့။

၈။ တကုိယ္စာ
ငါ့ျမိဳ႕ေလး မိုးအံု႕သြားတဲ့ တခါက
ငါျငိမ္းခ်မ္းခဲ့ဖူးတယ္။

No comments: